|
هگمتانه، گروه فرهنگی: بِچه که بودم
یِی روز عَرصی رفتم دِمِ دِرِ خانه
دیدم یِی گُربِی عینهو قدیم مِدیمای مجسمِی شیرسنگی چُتِشه زده قِدِ دیوارُ نِشته
آخه ای سنگ شیرامانِ که اَ یِی رِگِی سنگ مُشکی میان اُ هَمِی سنگ زرد خاقانی بالای کوه خورزِنه کَندن اِودَن؛
اوجور مِثدِ کرم نبود که
دِس و پا داشتن، نشته بودنُ چار چشمی مراقب اوضا بودن.
القصه
اَ در که دِرامِدَم در، دیدم چشماشِ راق کرده و زُل زِد میان گُلارام
منم کم نیِودِمَ هما اوجور که اُ می‌پایدِش. منم پایدم
اُ بپا
مَ بپا
مَ بپا
اُ بپا
اِنقَد خوشگل بود
میگی بَلکَم چشماشِ سُرمِه هَشته بودن.
میان ای هیرو ویرا
یِی هِو بی‌خِوَر وا یِی سوز غریبی گفت، میَووووو
یِی تکانی خوردِمُ
گفتم هااا؟
شیه. پچا هِوار میزِنی؟!
باز وا ناله گفت میَووووو
راسِشه ماخاینان دلّم براش سُخت
مِثدِ ایکه گُسنَش بود
بِدِو بِدِو آمدم میان حیاط خانه و رفتم مُدبختِمان،
رَفه مَفه رِ پایدم،
دیدم هیچی نیسِش.
قزقانِ وازورِ بِلا دادم بالا دیدم جا تَره و بِچه نیس
دولابه رِ وا مصیبت واز کردم
لانجینِ دادم بالا
یِی کوزِی گُندِی داشتیم
هَشتم زیر پام
سِرَک کشیدم میان خُمِّ تِج
طَخچه هارِ پایدم
وا نِقُ جِر سِرِکوِ حاجُمّآن کردم
زیر و رو تِویجه مِویجه هارِ جُستُ جو کردم
دِرِ یخدان واز کردم تِکِشِه دادم دیوار
بُخچه مُخچه هارِ دادم‌کنار
یِی هِو دِرِ یخدانه دَر رفت افتاد مغزُم تا کمر رفتم میان صندُق
نه خیرا
دوگوله هارِ وارِسی کردم
قوزوله هارِ پایدم
تنگِله هارِ دید زدم
بَسّوله هار کشیدم اِودَم پاین
دیدم هیچی نداریمان که نداریم
چینین که داشتم ناامید می شدم
یاد چامان اِفتادم
رفتم دِرِ چارِ واز کردمُ طناف نخی که زنبیل گوشت رد بیته بودیم بِشًش کشیدم اِودَم بالا
اُوَختا که یخچال نداشتیمان آخه
گوشت و... میَشتبمان میان زنبیل اِلِنگوان دِلِنگوان می‌کردیمان میان چا که خنُک بمانه اَ چشم گربه مَربِه و چُسِنه دور باشه
خلاصه
یِی تیکه گوشت اَزِش وَرداشتِمُ
رفتم دِرانِی در وایسادم، دیدم گربه هه بازم عَینِهو یایِقوچ نِشته و مِنِ میپا
دُلّا شدم گوشتِرِ هَشتَم وِرِشُ کشیدِش کنارُ
گِرِی گیویج گوشتِرِ گرفت دَنِشُ، پشتِشِ کرد بِشُمُ، راشِ گرفتُ رفت
مِنِ میگی
هما اوجور اِنگوش به دان حیران ماندم.
پِتِ پیسِ چَفتِ چول
نه یِی میَوی یِی تشکری نه هیچی
داشتم وا خودُم فکر می‌کردم که اِی ای را دیدِمِش دُمِشِ می‌کنم
سیبیلاشِ یکی نه یکی می‌کشم که ندانه اَ رو دیوار را بره
نه اصلا می‌زنم چُلاقش مُکنم و...
که یاد آقاجانم افتادم
خیلی سال پیش رفتم قنداتی رسالت کنار بافطاهار
سلام دادم گفتم دو کیلو کماج وا آبنِوات قیچیُ نیم کیلو چای بغدادیُ دو تا ظرف نیم کیلویی حلوازرده و انگوش پیچ و چهار تا نُن چایُ چن تا شیشه عرق نَنا عرق آذربه عرق بَلگ گردو بِشُم بده ماخام بِوِرًم آقاجاری، جهرم و پارسیان سوغات
هما اوجور که داشت جَمُ جور می‌کرد و آماده می‌کرد گفت
آقا
شما پسر مِشدَسِن قصابی؟
بادی به قَب قَب انداختِمُ گفتم بله
گفت چه خوب خدا رحمتش کنه
تشکر کردم گفتم بِرِی شی حالا؟
گفت
یِ روز صُحبِ زود آفات آمد به مَ گفت آقا هاشُم حِواسِت به ای
دالان باشه مَ آمدم
وا تعجب گفتم به شی دالان حِواسُم باشه
تا آقاجانت رفت
رفتم دالان
دیدم یِی سگی زایده
هَف هَشتا توله سِگِ ریز و میز دًور وِرِش
شصتُم خِوَر دار شد
که چرا مِشدَسَن گفت حواست باشه
وایسادم پایدِمِشان تا آقاجانِت آمد
دیدم یِی دِسی نرمِی گوشت اِودُ داد به سگ مادر
گفت ای وَضِ حمل کرده
الآن جِکِ جان نداره
بیَل بخوره حال بیا
جان بِفته میان رِگاش
القصه
هر چی واخودوم فکر شوم کرده بودم بِرِی گربه هه اَ سِرُم دِراِودِمُ دِرِ بستمُ رفتم
چشمتان روز بَد نِوینه
شب که اَ خشخاش فروشی
خسته و کُفته آمدم خانه
مامانمُ داداشم هشتن پست سِرُم
اَ ای طِرِف حیاط به اُ طرف حیاط
اَ بَخچه به رو حِوض
اَ رو حوض به مهتابی
اَ مهتابی به سه دری اَ سه دری به بیخه
اَ بیخه به راپلِی شانشین
اَ شانِشین به رابان
اَ رابان به بانُ
رفتن خانِی آشیخ
دیه نیامِدَن
رفتم پاین و دربیچه رِ واز کردم گفتم
خب بگینان شی شده آخه
راسِش فکر کردم خدای نکرده وا مردم بد حرف زدم
داداشم آمده دیده و...
عزیزمهری زود پرید و آمد جِلو پلِی دربیچه دِساشه زد دو تا دیوارا و گفت
هیشکی واشِش کار نداشته باشه یاااا
عزیزپروین گفت آخه برادرجان ای چه کاری بوده تو کردی
مَ همو جور مه نفس نفس می‌زدم گفتم شی کدام کار
عزیزناهیدم گفت گوشت
گفتم آها میگین یَنی چرا به گربه هه گوشت دادم؟
گفتن اُ هَمِی گوشتِ دادی به گربه
گفتم مَ یِی دِسی گوشت همش دادم بِشِش
داداش مُسِینُم که حالا دانستش که شی شده
گفت
زنبیل گوشتِرِ شی کردی
گفتم اَکه هی
مامان مرحومم وا آوجیم یِ صدا گفتن:
اَکه هِیُ
حرفشان خوردن
مَ تازه حالیم شد چه خبطی کردم
گربه آمده بود همی گوشت لب چا خورده بود و...
محمد صیفی کار همدانی
پسر مشدَسِن قصاب
|
