هگمتانه، گروه خبر همدان: یک نویسنده و پژوهشگر با بررسی آئین‌های سنتی و مذهبی همدان در ایام محرم گفت: آئین طایفه بنی‌اسد یکی از آئین‌های استان همدان است که در روز سوم شهدای عاشورا برگزار می‌شود؛ این آئین که یادآور یک پویش قدیمی و تلنگری برای همه تاریخ بشریت است که گاهی دیر رسیدن‌ها موجب تأسف همیشگی انسان خواهد شد.
محسن صیفی‌کار در گفتگو با ایکنا با اشاره به آئین‌های سنتی همدان در ایام محرم اظهار کرد: آئین‌ها نشانه و نمادهایی هستند و به مفهوم آن نیست که دقیقا منطبق بر واقعیت بوده و از خود جریان کربلا نشأت گرفته است بلکه آئین‌ها را باید تحلیل کرد، چراکه گاهی دچار انحراف می‌شوند.
وی با تأکید بر اینکه آئین‌های عزاداری نوعی بیعت با امام حسین(ع) است، افزود: این آئین‌ها در راستای احیا کردن نام و یاد امام بوده و در حقیقت انتخابی است که ما مسلمانان در آن نشان می‌دهیم هر سال با امام تجدید بیعت می‌کنیم‌. آئین «تشت‌گذاری» یکی از سنت‎‌های منطقه رزن و درگزین است؛ این آئین قدمت زیادی دارد و نوع مراسمی که برگزار می‌شود نیاز به تحلیل تاریخی و اجتماعی دارد، البته این آئین در استان اردبیل نیز مرسوم است.
این پژوهشگر و نویسنده همدانی به یکی دیگر از آئین‌های عزاداری در استان همدان اشاره کرد و افزود: آئین طایفه بنی‌اسد یکی دیگر از آئین‌های استان است‌؛ پس از شهادت امام حسین(ع) خاندان او به اسارت می‌روند. طایفه بنی‌اسد با بیل و کلنگ به صحرای کربلا می‌آیند و طبق دستور حضرت امام سجاد(ع) جنازه‌ها را دفن می‌کنند. این طایفه خود را ملامت می‌کردند که چرا امام را تنها گذاشتند. این آئین در قالب تعزیه در امامزاده یحیی و محله کوچه قصابان همدان برگزار می‌شده است و اکنون در میدان امام(ره) و امامزاده عبدالله برگزار می‌شود. در این تعزیه افراد لباس‌های عربی سفید و روسری می‌پوشند، بیل و کلنگ و سبد حصیری به دست می‌گیرند و با حزن و اندوه زیادی حرکت می‌کنند و بر سر خود کاه می‌پاشند که نشانه غم‌باری و خاک‌ساری است.
وی ادامه داد: این مراسم در روز سوم شهدای عاشورا در همدان برگزار می‌شود که یادآوری یک پویش قدیمی است و تلنگری است برای همه تاریخ بشریت که گاهی دیر رسیدن‌ها موجب تأسف همیشگی انسان خواهد شد.
صیفی‌کار یکی از سنت‌های قدیمی استان همدان را آئین نمایشی تعزیه عنوان کرد و گفت: در این آئین حوادث کربلا به‌صورت نمایشی، رجزخوانی، موافق و مخالف‌خوانی، تعزیه صامت، شترگردانی، کجاوه‌گردانی، ذوالجناح‌گردانی و... در قالب کاروان تعزیه برگزار می‌شود که این آئین قدمتی صد ساله دارد.
وی ادامه داد: در آئین ذوالجناح‌گردانی یک پارچه سفید را آغشته به خون می‌کنند، دو چکمه و یک سواره را از طرفین اسب آویزان می‌کنند. این کاروان عزاداری 250 سال قدمت دارد، البته اسنادی در دست نیست که قدمت پیشین آن را ثابت کند اما می‌توان گفت سنت عزاداری هزار ساله است.
این پژوهشگر همدانی گفت: عزاداری پس از وقوع حادثه کربلا هیچ‌گاه متوقف نشده و فقط آشکار و پنهان آن متفاوت بوده است. به‌عنوان نمونه خانم دباغ در دوران انقلاب به‌صورت کاملا مخفیانه روضه برگزار می‌کرد.